Οι γονείς κάθε χρόνο με την αρχή αλλά και με το τέλος της σχολικής χρονιάς μπαίνουν σε σκέψεις σχετικά με τα μαθήματα ξένων γλωσσών. Τι είναι καλύτερο; Το ιδιαίτερο ή η τάξη; Ένα μόνιμο ερώτημα που βασανίζει και τον πιο αποφασισμένο και συνειδητοποιημένο γονέα.
Η απάντηση είναι το ίδιο απλή όσο και σύνθετη: Ό,τι ταιριάζει στο κάθε παιδί καλύτερα, είναι το καλύτερο!
Επί του πρακτέου, υπάρχουν πολύ κοινωνικά παιδιά που στο μάθημα σε τάξη δεν αποδίδουν τόσο καλά και υπάρχουν και τα πιο μαζεμένα παιδιά που μόνο μέσα στην ομαδικότητα της τάξης και δια της συμμετοχής αποδίδουν και μαθαίνουν. Πάντα η βασική παράμετρος είναι η μάθηση και πως την αντιλαμβάνεται το κάθε παιδί.
Μπορεί η απάντηση να φαίνεται θεωρητική όμως δεν είναι.
Πρακτικά:
1. ΡΩΤΗΣΤΕ το παιδί να σας πει τη γνώμη του πριν και μετά την πρώτη χρονιά που θα κάνει μαθήματα ξένης γλώσσας. Τι προτιμάει, με παιδάκια ή μόνο του και ΓΙΑΤΙ; Αν η απάντηση είναι η ίδια τότε αυτό πρέπει να γίνει. Φροντίστε να επαναλαμβάνετε τη συζήτηση αυτή κάθε χρόνο μέχρι να πάρει το Lower.
2. Κρατήστε το ρόλο σας ως ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ. Μην μπαίνετε στο ρόλο του σπιτικού δασκάλου ή μπλοκάρετε από το άγχος του "Δεν ξέρω να σε βοηθήσω". Συμβουλέψτε το παιδί να προσπαθήσει όσο καλύτερα μπορεί με το διάβασμα του και τις όποιες απορίες του ή δυσκολίες του να τις λύσει στο επόμενο μάθημα. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να λύσει μία άσκηση ή μία σελίδα με ασκήσεις! Αυτός είναι ο σκοπός των φροντιστηριακών μαθημάτων.
3. Η βοήθειά σας να περιορίζεται μόνο στην πρακτική οργάνωση του διαβάσματος. Αν ένα παιδί δεν μπορεί να μάθει ένα γραμματικό φαινόμενο σε ένα χρονικό πλαίσιο που του έδωσε ο καθηγητής, δεν σημαίνει ότι δεν θα το μάθει ποτέ. Μπορείτε να του προτείνετε έναν καινούργιο τρόπο διαβάσματος αλλά ποτέ με πίεση και άγχος. Το ότι πρέπει να το μάθει το γνωρίζει ήδη από την τάξη, αυτό που δεν μπορεί να εντοπίσει είναι ο τρόπος που του ταιριάζει για να το εμπεδώσει.
Θεωρώ λοιπόν ότι οι περισσότεροι γονείς στην προσπάθειά τους για το καλύτερο τελικά γεμίζουν τους ίδιους και τα παιδιά τους με άγχος και με αμφιβολίες. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Το λέω, επιμένω και το τονίζω πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν αντικαθίσταται ούτε υποκαθίσταται από το ρόλο του γονέα και το αντίστροφο.
Με αυτόν τον τρόπο και θα διατηρείτε την επαφή σας με το παιδί αλλά και την ηρεμία σας, κάτι που θα σας οδηγεί στη σωστή απόφαση!
Η απάντηση είναι το ίδιο απλή όσο και σύνθετη: Ό,τι ταιριάζει στο κάθε παιδί καλύτερα, είναι το καλύτερο!
Επί του πρακτέου, υπάρχουν πολύ κοινωνικά παιδιά που στο μάθημα σε τάξη δεν αποδίδουν τόσο καλά και υπάρχουν και τα πιο μαζεμένα παιδιά που μόνο μέσα στην ομαδικότητα της τάξης και δια της συμμετοχής αποδίδουν και μαθαίνουν. Πάντα η βασική παράμετρος είναι η μάθηση και πως την αντιλαμβάνεται το κάθε παιδί.
Μπορεί η απάντηση να φαίνεται θεωρητική όμως δεν είναι.
Πρακτικά:
1. ΡΩΤΗΣΤΕ το παιδί να σας πει τη γνώμη του πριν και μετά την πρώτη χρονιά που θα κάνει μαθήματα ξένης γλώσσας. Τι προτιμάει, με παιδάκια ή μόνο του και ΓΙΑΤΙ; Αν η απάντηση είναι η ίδια τότε αυτό πρέπει να γίνει. Φροντίστε να επαναλαμβάνετε τη συζήτηση αυτή κάθε χρόνο μέχρι να πάρει το Lower.
2. Κρατήστε το ρόλο σας ως ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ. Μην μπαίνετε στο ρόλο του σπιτικού δασκάλου ή μπλοκάρετε από το άγχος του "Δεν ξέρω να σε βοηθήσω". Συμβουλέψτε το παιδί να προσπαθήσει όσο καλύτερα μπορεί με το διάβασμα του και τις όποιες απορίες του ή δυσκολίες του να τις λύσει στο επόμενο μάθημα. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να λύσει μία άσκηση ή μία σελίδα με ασκήσεις! Αυτός είναι ο σκοπός των φροντιστηριακών μαθημάτων.
3. Η βοήθειά σας να περιορίζεται μόνο στην πρακτική οργάνωση του διαβάσματος. Αν ένα παιδί δεν μπορεί να μάθει ένα γραμματικό φαινόμενο σε ένα χρονικό πλαίσιο που του έδωσε ο καθηγητής, δεν σημαίνει ότι δεν θα το μάθει ποτέ. Μπορείτε να του προτείνετε έναν καινούργιο τρόπο διαβάσματος αλλά ποτέ με πίεση και άγχος. Το ότι πρέπει να το μάθει το γνωρίζει ήδη από την τάξη, αυτό που δεν μπορεί να εντοπίσει είναι ο τρόπος που του ταιριάζει για να το εμπεδώσει.
Θεωρώ λοιπόν ότι οι περισσότεροι γονείς στην προσπάθειά τους για το καλύτερο τελικά γεμίζουν τους ίδιους και τα παιδιά τους με άγχος και με αμφιβολίες. ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. Το λέω, επιμένω και το τονίζω πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν αντικαθίσταται ούτε υποκαθίσταται από το ρόλο του γονέα και το αντίστροφο.
Με αυτόν τον τρόπο και θα διατηρείτε την επαφή σας με το παιδί αλλά και την ηρεμία σας, κάτι που θα σας οδηγεί στη σωστή απόφαση!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου